me and who
“ถ้าตื่นขึ้นมาแล้ว เราจะลืมกันเหมือนทุกครั้งไหม?”
เรื่องราวของธารา พนักงานบริษัทเอกชนในตำแหน่ง Content writer ทำงานหามรุ่งหามค่ำ นอกจากชีวิตแสนน่าเบื่อพวกนี้แล้ว เธอมีความฝันอันผูกพันยาวนานเกี่ยวกับใครคนหนึ่งซึ่งพบเจอได้เพียงในฝัน
จะปล่อยให้เขาเป็นเพียงชายนิรนามผู้ไร้ตัวตน หรือจะค้นคว้าพลิกจักรวาลเพื่อให้ได้เข้าไปเฉียดวงโคจรของเขาสักนิดดีนะ?
มันเป็นไปไม่ได้หรอก ใครจะไปหลงรักตัวประกอบไม่มีชื่อในความฝันกันล่ะ แค่คิดก็รู้แล้วว่าไม่สมหวัง แล้วใครเขาจะอยากอ่านนิยายรักที่ไม่มีแม้แต่เงาหัวคนรักกันล่ะ บ้าไปแล้วที่เปิดเรื่องแบบนี้ขึ้นมา...
“ว่ายังไงนะ จะเขียนบทละครรักที่ไม่มีพระเอกมาแต่แรก? หมายความว่ายังไงคุณกวินทรา ถ้าเป็นนักอ่านผมคงไม่เซ้าซี้แต่ว่า ขอเถอะนะ...”
“ก็เป็นเรื่องรักไงคะ แค่ว่าพระเอกจะออกตอนท้ายๆ อะไรประมาณนั้น”
“ก็แล้วทำไมต้องทำให้มันยากด้วยล่ะ ช่วยทำอะไรให้มันง่ายๆ หน่อยเถอะคุณนักเขียน”
“ฉันก็อยากให้มันง่ายเหมือนกันนั่นแหละค่ะ แต่ว่า...”
“แต่ว่า?”
“ไม่รู้สิ อยากถ่ายทอดอะไรแบบนี้ค่ะ คนเราน่ะ ปกติก็ไม่รู้ใช่ไหมว่าเนื้อคู่ตัวเองไปอยู่ไหน ทำอะไร หรือเป็นใคร บางครั้งเราก็เลิกตามหาเขาไปแล้ว บางครั้งเขาก็เดินสวนไปโดยที่ไม่รู้ อยากโฟกัสความรู้สึกตรงนั้นมากกว่าค่ะ”
“ความรู้สึกว่าตามหาใครที่ไม่รู้ว่ามีจริงไหนน่ะเหรอ ถ้าห้ามก็ทำอยู่ดีสินะ"
💤🌃💫
#AfterGoodnight #แด่เธอในนิทรา
story | frostyR.
