หากตามนิยายทั่วไปล้วนข้ามภพแบบไม่ทันตั้งตัว นี่คงเป็นนิยายสวนกระแส เพราะ เหมยกุ้ยฮวา เกิดมาเพื่อสิ่งนี้ เธอถูกเลี้ยงดูเยี่ยงสตรียุคโบราณ หลักสามเชื่อฟังสี่จรรยา ศาสตร์ศิลป์ทั้งสี่ พิณ หมาก อักษร วาดภาพ นางล้วนเชี่ยวชาญ
เหมยกุ้ยฮวา คุณหมอสาวผู้สืบทอดคำสั่งจากบรรพบุรุษให้เตรียมตัวข้ามมิติเวลา เน้นย้ำต้องรักษาสกุลให้อยู่รอดปลอดภัย เธอถูกบังคับจับเรียนเยี่ยงสตรีโบราณ ยังดีที่ได้เรียนหมอสมใจ เฮอะ!!! ข้ามมิติเวลา นี่มันเรื่องเหลวไหลอะไรกัน แต่....
ไอน์สไตน์ช่วยด้วย!!! .....ระหว่างขึ้นเขาไปเก็บสมุนไพรมาทำวิจัยเพื่อทำปริญญาโท เธอดันพลาดตกเขา แล้วข้ามมิติเวลามาได้จริง เมื่อทำอะไรไม่ได้เธอจึงหวังเพียงใช้ชีวิตให้ดี แต่งงานสืบสกุลตามคำสั่งบรรพบุรุษ ง่ายถึงเพียงนี้ ที่ใดกัน!!! เหตุใดยามข้ามเวลามาถึงจึงยากนักเล่า ด้วยร่างกายใหม่วัยเพียงห้าขวบปี ทั้งยังถูกมองว่าสติเลอะเลือน บุรุษวุ่นวาย สงครามดุเดือด เธอจะใช้ชีวิตสงบได้อย่างไร นี่มิใช่ทำร้ายกันเกินไปหรอกหรือ
จากเด็กน้อยเข้าสู่วัยสาว ท่ามกลางการแก่งแย่งชิงตำแหน่ง สงครามระหว่างแว่นแคว้น
ที่ต้องการเพียงใช้ชีวิตอย่างสงบ กลับถูกใช้เป็นหมากทำร้ายผู้คนรอบตัวครั้งแล้วครั้งเล่า หากยังทำตัวสงบเสงี่ยมต่อไปจะมีชีวิตรอดเพื่อสืบสกุลได้อย่างไร เพื่อรักษาสกุลเจ้าของร่างให้อยู่รอด และสืบทอดสกุลเดิมตามคำสั่งบรรพบุรุษ เธอจึงเผยพิษที่เก็บซ่อนไว้
"แม้นหมอยาต่ำต้อยอย่างกระหม่อม มิอาจมีลมหายใจต่อไปได้ ขอเพียงพระองค์ทรงพระเมตตา ละเว้นคนที่เหลือ ชีวิตนี้ก็ไม่เสียดายแล้ว"
ลมสารทโชยฉ่ำชื่น จันทร์คืนสารทแสงเด่นงาม
ใบไม้ร่วงสุมซ่านตาม ยามหนาวนกเนาหวาดบิน
สุดถวิลจะพบกันวันใดเล่า ยามราตรีนี้สิเศร้าสุดจินต์
