ศิลปะแห่งการผัดวันประกันพรุ่ง

เลิกผัดวันประกันพรุ่งไม่ได้ใช่ไหม ก็ใช้ประโยชน์จากมันเสียสิ...
.
"จอห์น เพอร์รี่" ศาสตราจารย์ด้านปรัชญา มหาวิทยาลัยสแตนฟอร์ด ชี้ให้เห็นว่า
นักผัดวันประกันพรุ่งไม่ใช่คนที่ไม่ทำอะไรเลย
ทั้งยังทำอะไรสำเร็จลุล่วงไปไม่น้อยเลยด้วยซ้ำ
เพียงแต่สิ่งที่พวกเขาทำกลับไม่ใช่สิ่งที่สำคัญและเร่งด่วนที่สุดเท่านั้นเอง
.
เคยไหมที่ต้องส่งงานพรุ่งนี้แล้ว แต่ก็เกิดอยากจะล้างรถขึ้นมาเสียอย่างนั้น
.
เพอร์รี่เรียกนิสัยแบบนี้ว่า #การผัดวันประกันพรุ่งแบบมีโครงสร้าง
เขาใช้ข้อบกพร่องนี้มาช่วยให้นักผัดวันประกันพรุ่งลงมือทำเรื่องสำคัญได้
โดยให้กลยุทธ์ที่เข้าใจหัวอกนักผัดผ่อนเป็นที่สุด
ทั้งการจัดการแบบแนวนอน การคัดกรองงาน
การสร้างรายการสิ่งที่ต้องทำที่สร้างแรงจูงใจได้ดีกว่า
ไปจนถึงการยอมทำงานที่ไม่ต้องสมบูรณ์แบบนัก แต่ดีพอ
.
นี่อาจไม่ใช่หนังสือที่จะช่วยให้ใครเลิกเป็นคนผัดวันประกันพรุ่งได้
แต่จะทำให้พบว่าเราก็ทำอะไรสำเร็จลุล่วงได้มากมายทั้งๆที่เป็นนักผัดวันประกันพ
รุ่งนี่แหละ