มาเฟียร้ายพ่ายรักเมียเด็ก

“คุณพูดแบบนั้นได้ยังไง เฟรียา”
ประตูห้องนอนยังไม่ทันปิดสนิทโลแกนก็เอ่ยถามภรรยาด้วยความโมโหทันที เขาไม่เคยมีความคิดอยากจะผลิตลูกกับเฟรียาเลยสักนิด
แค่ยอมแต่งการกับเธอก็ดีเท่าไรแล้ว ยังจะให้มาเป็นพ่อของลูก
ไม่มีทางเสียหรอก คนอย่างโลแกน ลอเรนส์โซจะไม่มีทางมีลูกกับผู้หญิงที่ไม่รักเด็ดขาด
“เรื่องอะไร ฉันพูดไปตั้งเยอะ”
เธอเดินกะเผลก ๆ ไปนั่งบนโซฟาเรียบร้อยก็เริ่มกวนประสาทคนตัวโตแล้วยิ้มยั่วราวกับนางร้ายในละคร ยิ่งได้เห็นใบหน้าบูดบึ้งของสามีก็ยิ่งชอบใจ เพราะเธอรู้มาว่าไม่มีใครกล้าขัดใจเขาสักคน แต่เธอนี่แหละจะเป็นคนแรกที่ขัดใจ
“อย่ามากวนประสาท ก็เรื่องลูกไง คุณพูดให้ความหวังแด๊ดดี้กับมามี้ของผมทำไม”
“ฉันไม่ได้ให้ความหวัง แต่ฉันเอาจริง”
“แต่ผมไม่เอา ผมไม่มีทางมีลูกกับผู้หญิงอย่างคุณแน่นอน”
“วันนี้ไม่อยากมี พรุ่งนี้ก็อยากมีเองแหละ คุณดูฉันสิ อกเป็นอก เอวเป็นเอว อยู่ใกล้ฉันนาน ๆ คุณต้องหลงเสน่ห์ฉันแน่นอน”
บอกเขาด้วยความมั่นใจพลางชี้ไปที่หน้าอกตูม ๆ กับเอวคอดกิ่วของตนเองอย่างไม่เขินอาย
“ไม่มีทาง” โลแกนหรี่ตามองครู่เดียวก่อนจะเสมองไปทางอื่นแล้วปฏิเสธ เพราะอกเป็นอกเอวเป็นเอวของเธอกำลังสั่นคลอนความต้องการของเขาอย่างรุนแรง