เมื่อแม่หญิงจันทร์แรมที่ร้ายแสนร้าย
เพียงคืนหนึ่งผ่านไปก็กลับกลายเป็นย่องเข้าหา
กอดจูบบ่าวทุกค่ำคืนไม่เคยขาด
"อะ เอ็งบอกให้ข้าเบาเสียง แต่เอ็งไม่เบาให้ข้าเลยหนาพุดตาน"
"เบาเสียงหนาเจ้าคะนายหญิง"
น้ำเสียงนุ่มเอ่ยเสียงกระซิบ ขณะที่เรียวปากอุ่นจัดครอบครองทรวงอกอย่างดูดดื่ม จนแม่หญิงจันทร์แรมรู้สึกเหมือนลอยคว้างไปในอากาศ อ่อนระทวยไปกับสัมผัสนุ่มนวลที่ไล่พรมจูบลุ่มลึก หลอมเหลวราวกับจะมลายหายไปเสียตรงนี้ และลมหายใจของแม่หญิงก็ยิ่งกระชั้นมากกว่าเดิม ขณะที่เรียวปากอุ่นร้อนไล่ลงเบื้องล่าง ทุกอย่างเป็นไปอย่างเนิบช้าทว่าลุ่มลึก เธอกลืนน้ำลายลงคอกับความหวามไหวที่กำลังจะแผดเผาให้เธอมอดไหม้ มืออุ่นหยั่งแยกเรียวขาของเธอ แม่หญิงจันทร์แรมทั้งลุ้นทั้งหัวใจจะวาย ส่วนอ่อนไหวของเธอกำลังจะโดนครอบครองด้วยเรียวปากร้อนฉ่าจวนใจจะขาด
"อ๊ะ หื้อออ"
คนเป็นนายหญิงหมดเรี่ยวแรงสิ้นดี อ่อนปวกเปียกหมดท่า เสียการควบคุมในขณะที่ริมฝีปากร้อนครอบครองติ่งเนื้อกระสันแสนอ่อนไหวของเธอ ครอบเต็มริมฝีปากพร้อมกับดูดดึงอย่างดูดดื่ม ตัวสั่นเทิ้มด้วยความเสียวซ่านจนร้อนรุ่มราวกับโดนแผดเผาไปทั้งตัว ความปรารถนาที่ไม่อาจจะกักเก็บความรู้สึกไปได้ ร้อนเร่าราวกับเธอโดนเผาไหม้ด้วยเพียงจุมพิตของพุดตานที่รุนแรงเหลือเกิน
"ขะ ข้าจะเบาเสียงได้อย่างไรเล่า หื้อ อะ เอ็งบอกให้ข้าเบาเสียง แต่เอ็งไม่เบาให้ข้าเลยหนาพุดตาน"
**********************
สวัสดีค่ะ เราชื่อต้อมนะคะ
อัพนิยายที่ทวิตตลอดน้า ถ้าอยากรู้ว่าเรื่องไหนอัพตามเพจกับทวิตเลยจ้า
เพจอัพนิยาย https://www.facebook.com/matchytom
ทวิตอัพนิยาย @pipin_piny
ตามเม้ามอยตั่งต่างได้ที่ทวิตหลักน้า
ทวิตหลัก @matchanok_tom
