นายท่านฉันเหนื่อยมาก

ฉันเหนื่อยมากเลยนายท่าน เลิกให้ไอ้ขนุนขึ้นนั่งตักท่านสักทีเถอะขอรับ ไอ้ขนุนปวดหน้าขาและหมดแรงขย่มท่านแล้ว ‘เอ็งว่าข้ากรำศึกข้างนอกไม่ไหวก็หาใช่ว่าข้าจะกรำศึกในเรือนมิได้’ เสียงกระซิบแหบห้าวข้างหูไอ้ขนุนทำเอามันเกิดความรู้สึกมวนท้องยิ่งนัก ข้าอยากรูว่าท่ารำทวนของท่านมันจะยิ่งใหญ่อลังการหรือไม่ท่านขุน! ขุนฤทธิ์ “เป็นกระไรหรือขอรับ” ขมลองถามดูไปอย่างนั้นแต่ก็ไม่คิดว่าท่านขุนจะตอบกลับมา “เหมือนเห็นดอกไม้ดอกหนึ่ง มันงามจนข้าละสายตามองไม่ได้” ขุนฤทธิ์ที่พึ่งเคยรำพันถึงคนงามก็ทำเอาเจ้าขมตกใจจนไม้พายจะร่วงจากมือ ‘ตาเถน ท่านขุนคิดอยากจะมีเมีย’