ถึงสถานีแห่งความสุขแล้วปลุกฉันด้วย

ฉีปู่ตุ้น ตำรวจสายสืบวัยเกษียณ
ทำงานรับใช้ประชาชนบนเกาะเล็กๆแห่งหนึ่งในมหาสมุทรแปซิฟิกใต้มากว่า 40 ปี
เกาะแห่งนี้มีลักษณะคล้ายดอกไม้ แถมยังปลูกดอกไม้สีขาวกลีบบางเบา
ที่จะผลิบานและปลิวไสวในฤดูร้อน เหมือนเจ้าสาวที่ผ้าคลุมหน้าสีขาว
จนได้รับชื่อว่า #เกาะแมกโนเลียขาว
.
#ฉีปู่ตุ้นหวังว่าจะชดเชยเวลาที่เคยทุ่มเทให้กับงานหนัก
ซึ่งเคยเบียดเบียนช่วงเวลาความสุขของภรรยากับลูกให้จงได้!
.
แต่โชคชะตากลับเล่นตลก
การตัดสินใจหักหาญน้ำใจบีบบังคับให้ภรรยา
ที่เป็นมะเร็งระยะสุดท้ายเข้ารับการรักษา
ทำให้เขากลายเป็นคนผิดบาปในสายตาลูกชาย
ซ้ำยังไม่อาจยื้อชีวิตเธอไว้ได้...
.
เมื่อไม่เคยเก็บกักความสุขเอาไว้ในช่วงเวลาที่ผันผ่าน
การเดินทางรอบโลกเพื่อตามหาดินแดนแห่งความสุขของชายชราจึงเกิดขึ้น!
.
เขากอดเก็บความรู้สึกผิดบาปกับแผ่นป้ายแขวนคอที่เขียนว่า
'ถึงสถานีแห่งความสุขแล้วปลุกฉันด้วย'
พาตัวเองไปเจอกับผู้คน
หวังว่าพวกเขาเหล่านั้นจะชี้นำแสงสว่าง
ที่อาจบอกใบ้ให้ไปถึงสถานีแห่งความสุขเมื่อยามเขาลืมตาตื่นได้เสียที